[SUCULTUUR]

 

De essentie en werkzaamheid van zwarte literatuur.

 

 

 

Henry Ossawa Tanner, "De dankbare armen"; 1894.

 

 

Literatuur is de oudste menselijke activiteit van het vertellen van verhalen. Middeleeuwse Afrikaanse literatuur, heldendichten, volksverhalen, brieven, oratuur en gedichten vormen een existentiële link tussen geschiedschrijving en cultuur, de interpretatie van het universum, mythologie, fysische fenomenen, morele leringen; En, 'ethische principes' volgens Chinua Achebe. 

 

Afhankelijk van de vaardigheid en diepgang van de auteur kan hedendaagse literatuur een escapistisch genre bieden, zich verdiepen in een bepaald sociaal, filosofisch discours, het perspectief van de lezer op de 'ander' verbeteren, een verhaal vertellen vanuit een geïnformeerd/op feiten gebaseerd/oprecht /openhartig perspectief, zoals de leerzame opbouw van Maya Angelo'S Ik weet waarom de gekooide vogel zingt; Chinua Achebe'S Dingen vallen uit elkaar; WEB Du Bois'S De zielen van Black Folk; Zora Neale Hurston'S Hun ogen keken naar God; Ngugi wa Thiong'o'S Huil niet, kind; James Baldwin'S Ga het vertellen op de bergN; Alice Walker'S De kleur paarse; Richard Wright'S Zwarte jongen; Ralph Ellison'S Onzichtbare man; Anne Moody'S Volwassen worden in Mississippi; Ton Morrison'S Lied van Salomo en geliefde, Chinweizu Ibekwe'S De Afrikaanse geest dekoloniseren; En, Barack Obama'S Dromen van mijn vader - heel anders dan een geïdealiseerde Europese visie.

 

Voorbij de tragiek van literatuur, kunst, film en fotografie, verbeeld door het eurocentrische verhaal, schrijven schrijvers als Du Bois En Chimamanda Adichie zinspelen op het gevaar van een 'enkel verhaal' en het belang om de vereenvoudigde weergave van een groep mensen te weerleggen, die ondanks de onnauwkeurigheden het blijvende beeld van de groep zou kunnen worden.

 

Zwarte literatuur als spiegels, verandert de psyche van het jonge beïnvloedbare kind van Afrikaanse afkomst, zorgt voor duidelijkheid en bevestiging, vertelt een verhaal over cultuur en geschiedenis, dient als een middel tot transformatie en genezing. Zwarte literatuur, zoals bel haken', fungeert als een transportmiddel voor anderen om kort in een cultuur en ervaring te stappen, en creëert een medium om te onderwijzen, verlichting uit te lokken, percepties te veranderen en oproepen tot actie op te wekken.

 

Zwarte literatuur doet ook iets anders. Ton Morrison'S 'Recitatief' biedt een referentiepunt en experiment in reverse engineering. ‘recitatief' is een ingenieuze psychologische en wetenschappelijke methode die alle raciale codes en aanwijzingen uit een verhaal over twee personages verwijdert, waardoor in wezen een academische hersenkraker ontstaat.

 

Door de dubbelzinnigheid van de personages worden de lezers geconfronteerd met hun eigen vooroordelen en conventies ten opzichte van ras, terwijl de lezer probeert de personages in 'Recitatief'. Door de toegewezen races van deze personages achter te houden, slaagt Morrison erin te laten zien dat ras voor velen een bepalende maatstaf is; slechts een eenzijdig perspectief van een starre mentaliteit.

 

Zwartheid, zoals Morrison het zich voorstelde, was een unieke en gedeelde ervaring. Het is inderdaad onmenselijk om zwartheid als definitief te accepteren als een ongekunstelde/onvoltooide soort, uitgevonden binnen de premisse van een nadelige hegemonische constructie, en om te accepteren dat dit perspectief de fundamentele, oorspronkelijke en belangrijkste organiserende categorie van het menselijk leven is.

 

Door de bepalende kenmerken van de personages uit het verhaal te verwijderen, onthult Morrison de subtiele bedrieglijkheid van het 'zwart-wit'-verhaal, als een primaire menselijke categorisering, en het onmenselijke resultaat ervan op het menselijk leven.

 

De rol van hedendaagse zwarte literatuur is de laatste tijd toegankelijk geworden en verlicht de moderne wereld tot de verfijning en allegorie die inherent zijn aan de rijkdom van de zwarte cultuur, dankzij gespecialiseerde zwarte ruimtes zoals de African American Literature Book Club, Cassava Republic Pers, bros papier et al. een toegangspoort bieden tot het verkennen van de complexe multi-lagen van de samenleving, en de heterogene complexiteit en het mysterie van Blackness versterken.

 

Literatuur, en zwarte literatuur, heeft uiteindelijk het vermogen om de anders-zijn en categorisatie van het lichaam te deconstrueren en de eeuwenoude kwaal van het 'project van ontmenselijking' om te keren.

 

 

[Auteur]

Berichten